Κινκ, Χανς Eρνστ

(Hans Ernst Kinck, Έκσφιορντ 1865 – Όσλο 1926). Νορβηγός συγγραφέας. Τα πρώτα του έργα ήταν αφιερωμένα αποκλειστικά στην περιγραφή της φύσης, όπως τα διηγήματα Νέοι άνθρωποι (1893) και Τα φτερά της νυχτερίδας (1895). Ακολούθησαν μερικά δραματικά μυθιστορήματα και ποιήματα, στα οποία ο λυρισμός των νεανικών του χρόνων αντικαταστάθηκε από έναν αφυπνισμένο εθνικισμό, υπό την επίδραση νιτσεϊκών και ρατσιστικών θεωριών, που ώθησαν τον Κ. να θεωρεί ότι η βόρεια φυλή υπερέχει όλων των άλλων. Αντιπροσωπευτικά έργα του σε αυτή τη δεύτερη φάση της λογοτεχνικής του παραγωγής είναι Ο Γκάμπριελ Γιαρ (1902), Οι μέτοικοι (1904), Οι πειρασμοί του Νιλς Βρομ (1905) και Ο βοσκός (1908). Έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ευρώπη, κυρίως στην Ιταλία, αλλά η μεγάλη απόσταση από τη χώρα του δεν μετρίασε τον εθνικισμό του. Μέσα από τις μορφές και τις παραδόσεις του ιταλικού Μεσαίωνα και της Αναγέννησης είδε καθαρά την ευεργετική επίδραση των συνθηκών ανάμεσα στις φυλές των Λατίνων και των Βορείων, στοιχείο που αξιοποίησε στα έργα του Στην αποκριά (1915) και Πρόσωπα της Αναγέννησης (1916). Στα τελευταία του μυθιστορήματα, Η χιονοθύελλα (1918-19) και Στις κορυφές του Ριντάλ (1925), ο Κ. επέστρεψε στα θέματα της πρώτης του περιόδου και ασχολήθηκε με την περιγραφή της νορβηγικής υπαίθρου και την πάλη των χωρικών για ένα καλύτερο μέλλον. Άλλα έργα του είναι: Διαβατάρικα πουλιά (1898), Ο τελευταίος ξένος (1910), Προσωπεία και άνθρωποι, Από τους παγετώνες στους ύφαλους κ.ά.